On Dropping the Other Shoe...

ഈ ഗന്ധമാണ്‌, മൂന്നു ദശാബ്ദങ്ങളെ പിന്നോട്ട് വലിച്ചിട്ടത്. പെയ്തു തീരുന്ന മഴത്തുള്ളികള്‍ക്കിടയില്‍ ബാക്കി നില്‍ക്കുന്ന സന്ധ്യകളുടെ ഗന്ധം. കിടക്കവിരികളില്‍ നിന്നും, മുടിത്തുമ്പുകളില്‍ നിന്നും ഒരുപാടു കാലം മായാതെ നിന്ന ഈ ഗന്ധത്തെ കാലം സാവധാനം മായ്ച്ചുകളയുകയായിരുന്നു. ഏറെക്കാലം ഒരാളെക്കുറിച്ച് ഓര്‍മ്മിക്കാതിരിക്കുമ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ നിന്നു മാഞ്ഞുപോകുന്നതു പോലെ. എന്നിട്ട്, ഇന്നത് തിരിച്ചുകിട്ടുമ്പോള്‍, പണ്ടെന്നോ കളഞ്ഞുപോയൊരു കളിപ്പാട്ടം തിരിച്ചുകിട്ടിയ കുട്ടിയെപ്പോലെ...

മഴക്കുളിരണിഞ്ഞ്, ശുഭ്രസുന്ദരികളായി, കൈക്കുടന്ന നിറയെ മുല്ലപ്പൂക്കള്‍!.... ........